Żegnamy Jacka Zielińskiego, wszechstronnego artystę, który swoim talentemi pasją do muzyki zasilił wiele gatunków muzycznych. Współtwórca „Skaldów” zmarł dzisiaj 6 maja 2024.

„Skaldowie” byli w Jaśle wielokrotnie. Kolędowali  w Kościele  OO Franciszkanów 1998 , grali na jasielskim Rynku podczas Dni Jasła 2003, koncertowali w domu kultury.

Ale jeden koncert i to z udziałem Jacka Zielińskiego w Jasielskim Domu Kultury był wyjątkowy. Otóż w 2003 Piotr Czyżowicz,  jasielski muzyk, przy wsparciu Państwowej Szkoły Muzyczna I stopnia w Jaśle zorganizował ZADUSZKI JAZZOWE dedykowane pamięci zmarłego  profesora  Władysława Świstaka.

Jacek Zieliński mówił wtedy  na rozpoczęcie. - Kiedy chodziłem do Liceum Muzycznego w Krakowie miałem zaszczyt być  uczniem profesora Władysława  Świstaka, który uczył mnie kształcenia słuchu. Prowadził również, orkiestrę  szkolną. Graliśmy między innymi utwory Moniuszki, „Eine kleine Nachtmusic”- Mozarta. Jak dowiedziałem się,  że w Jaśle są zaduszki, odżyły wspomnienia  również we mnie. Jackowi  Zielińskiemu, który wtedy grał na skrzypcach towarzyszył zespól kameralny  w składzie : Tadeusz Leśniak -instrumenty klawiszowe   oraz syn Bogumił Zieliński - gitara i  mąż córki Gabrieli, Rafał Tarcholik – perkusja.

Wieczór otwierała  kompozycja  Jacka Zielińskiego  do tekstu Leszka Aleksandra Moczulskiego „Gdzie anioł mówi dzień dobry”. Opowiada  o naszych najbliższych  kolegach, przyjaciołach którzy już odeszli, a gdzieś żyją jeszczew pamięci….

……….żyją, jak Jacek Zieliński, w pamięci………….

  3 MAJA 2024    WITAJ MAJOWA JUTRZENKO

             Mieszkając w latach 60 - tych na Piotra Skargi widziałem przez okno pierwszą siedzibę naszego Muzeum Regionalnego w budynku, dziś Rynek 14, gdzie zgromadzono w  jednymdużym pokojuna piętrze wcale pokaźne zbiory. Ba, byłem tam ! Było to pokłosiedziałań w tym zakresie Komitetu Organizacyjnego Muzeum Ziemi Jasielskiej przy Oddziale Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego  sięgających roku 1953.Społeczeństwo odpowiedziało na apel Sekcji Muzealnej i Ochrony Zabytków PTTK o ratowanie nielicznych pozostałości dawnych czasów z naszych okolic. W 1955 było już 150 eksponatów.  W 1957 aktywność PTTK w tym obszarze nieco osłabła.

         Bez związku z tymi poczynaniami, ale akurat  w tym czasie  jako nastolatek znalazłem na strychu rodzinnego domu, przy Piotra Skargi 4, pieczęć  metalową, której napis w otoku głosił: „TYM. ZARZĄD KRÓL. WOL. MIASTA JASŁA”. W środku herb miasta z czasów zaboru. Może, w okresie okupacji hitlerowskiej, ktoś część archiwaliów z przedwojennego „Magistratu”schował po sąsiedzku? Kiedy już nacieszyłem się stemplowaniem, dla siebie, rodziny i kolegów owego znaku tata oznajmił, iż zdobycz powinienem przekazać do tworzonego muzeum. I nastąpiło to niebawem, co stwierdza zachowany do dziś dokument, dostępny na mojej stronie w zakładce - „Lamus”.  Protokół datowany 26 lutego 1965 mówi o przekazaniu pieczęci, według odbitego wzoru do PTTK dla celów muzealnych. Widnieję tam, jako przekazujący, zaś przyjmujący to Adolf Kosiek - Przewodniczący Powiatowego  Oddziału PTTK.  Potwierdzamy ów akt popisami i  petetekowską pieczęcią. I tak mój dar znalazł się w biurze PTTK mieszczącym się wtedy w kamienicy Rynek 1, tam dziś jest sklep obuwniczy „Passoion Schoes”. W  księdze inwentarzowej muzeum, co zrozumiałe pieczęć ta widnieje jako dar PTTK. 

         Powołany w 1965Komitet Obchodów 600 - lecia miasta,przekształcił się w  działające do dzisiaj Stowarzyszenie Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego i kontynuował dzieło gromadzenia eksponatów.Już 12 listopada 1965 utworzono  sekcjęmuzealno - historyczną stowarzyszenia, któraprzejęła 229 eksponatów od PTTK, w tym „moją” pieczęć. Czy mówo się o  niej w tym felietonie?

                                              https://www.youtube.com/watch?v=i3ZM67n3zwk