Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 19 stycznia  2024 zmarł Profesor Zdzisław Świstak

Miał 89 lat

Zaopatrzony w Sakramenty Święte.

Dla Najbliższych Tatuś, Teść, Dziadziu i Pradziadziu, Brat

W społeczności jasielskiej
  Wychowawca i Przyjaciel młodzieży,
Nauczyciel historii
I Liceum Ogólnokształcącego
imienia Króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle.

Długoletni Członek Stowarzyszenia Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego

Zasłużony dla Miasta Jasła

    Zdzisław Świstak, magister historii. Urodził się 3 listopada 1934 w Jaśle, jako syn Wojciecha i Marii, z domu Gruszecka. W roku 1948 ukończył Szkołę Podstawową imienia Romualda Traugutta w Jaśle. Kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym imienia Króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle. Maturę złożył w 1952. W latach szkolnych należał do harcerstwa i był ministrantem. Podjął studia na Wydziale Filologiczno - Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie (1952 - 1956), które ukończył ze stopniem magistra historii.

   15 sierpnia 1956 rozpoczął pracę zawodową w Liceum Ogólnokształcącym w Jaśle. Uczył historii, propedeutyki, nauki o społeczeństwie, przysposobienia obronnego i logiki. 14 października 1974 został mianowany profesorem szkoły średniej. W liceum urządził Izbę Pamięci Narodowej, Izbę Tradycji Szkoły i stałą ekspozycję „Nasi Olimpijczycy". Reprezentował szkołę na Międzynarodowej Konferencji Historyków w Lesznie, poświęconej Stanisławowi Leszczyńskiemu (1977), gdzie wygłosił odczyt na temat tradycji szkoły i jej teraźniejszości.

    W Liceum pracowała też, jako nauczycielka, Jego żona Janina, z którą doczekali potomstwa, tworząc szczęśliwą, wielopokoleniową rodzinę.

   W latach 1978 - 1979 pracował na stanowisku adiunkta w Muzeum Regionalnym w Jaśle. Później został przeniesiony do Muzeum Okręgowego w Krośnie na stanowisko kierownika działu administracyjnego. W 1981 był mianowany kustoszem. Na wcześniejszą emeryturę przeszedł z dniem 1 listopada1982. W latach 1983 - 1990 pracował jeszcze na pół etatu w Internacie Liceum Ogólnokształcącego w Jaśle jako wychowawca.

   Podejmował inne kierunki pracy. Był instruktorem szkolenia kierowców na kursach amatorskich i zawodowych w Ośrodku Szkolenia Kierowców LOK i Ośrodku Szkolenia Motorowego Polskiego Związku Motorowego w Jaśle. Opracowywał materiały do szkolenia motorowego i pomoce naukowe do prowadzonych zajęć. W latach 1956 - 1997 przeszkolił około 12 tysięcy kierowców. Przez okres kilku lat pełnił funkcję egzaminatora kierowców przy Urzędzie Wojewódzkim w Krośnie. Był powoływany na biegłego sądowego do spraw wypadków drogowych przy Sądzie Rejonowym w Jaśle. W latach 1974 - 1990 pełnił nieetatowo funkcję Inspektora Gospodarki Samochodowej przy Urzędzie Wojewódzkim w Rzeszowie, a po reorganizacji województw (1975 ),przy Urzędzie Wojewódzkim w Krośnie.

   Urządzał wystawy o tematyce religijnej eksponowane w kościele OO. Franciszkanów w Jaśle: „Kościół i klasztor Ojców Franciszkanów w Jaśle w latach 1899 - 1980" (1980), „On rozda miłość" (1980), „Karol Wojtyła wśród nas" (1981), „Serce i życie Bogu i Ojczyźnie oddałem" - dotyczącą księdza Jerzego Popiełuszki (1986), „Franciszkańskie Sanktuaria Maryjne" (1987). Z okazji Jubileuszu 100-lecia Kaplicy Gimnazjalnej w 1993 urządził w niej wystawę pod tytułem. „Spotkania jaślan z papieżem Janem Pawłem II". Dwukrotnie urządzał wystawę zatytułowaną. „Święty Antoni Padewski Patron Jasła” eksponowaną w kościele OO. Franciszkanów (1996) i Jasielskim Domu Kultury (1998). W 1999 przygotował  pokaz  eksponatów zatytułowany: „100-lecie Franciszkanów w Jaśle” urządzony w Jasielskim Sanktuarium Antoniańskim.

   Od 20 kwietnia 1973 był członkiem Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Rzeszowie. Później należał do Okręgowej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytut Pamięci Narodowej w Rzeszowie. Wygłaszał odczyty na sesjach naukowych tych Komisji (1974, 1978). Fotograficznie dokumentował wydarzenia historyczne Jasła. Urządził Izbę Tradycji LOK w Jaśle. W latach 1998 – 2000 uczestniczył w pracach Komitetu Organizacyjnego Uroczystości Franciszkańskich w Jaśle.

    Miał zainteresowania muzyczne. W latach 1950 - 1952 pełnił funkcję organisty w kaplicy gimnazjalnej w Jaśle. Przez wiele lat należał do chóru „Echo" Związku Zawodowego Kolejarzy. Pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu. Śpiewał też w chórze "Antonianum" przy kościele OO. Franciszkanów w Jaśle.

    Zajmował się publicystyką, szczególnie o tematyce religijnej. Zebrał około 426 publikacji w tym ponad 67 wydawnictw książkowych, których był autorem względnie współautorem. Swoje artykuły publikował na łamach takich czasopism jak: „Obiektyw", „Obiektyw Jasielski", „Ziemia Jasielska", „Źródło", „Podkarpacie", „Kościółek” oraz w periodykach, jak: „Studia i materiały Muzeum Okręgowego w Krośnie", „Studia nad okupacją hitlerowską w południowo - wschodniej części Polski" oraz w „Zwiastowaniu".

   W latach PRL nie należał do żadnej partii politycznej. Był członkiem NSZZ „Solidarność", Ligi Obrony Kraju i Akcji Katolickiej przy kościele Świętego Stanisława BM w Jaśle. Za pracę zawodową i społeczną został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką honorową „Za Zasługi dla Oświaty", srebrną odznaką Sekcji Krajowej Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność”, odznaką „Zasłużony Działacz Kultury", srebrną odznaką „Za Zasługi dla Transportu PRL", brązowym, srebrnym i złotym medalem „Za Zasługi dla Ligi Obrony Kraju" i innymi odznaczeniami.

   W 2004 uchwałą Rady Miejskiej otrzymał tytuł „Zasłużonego dla Miasta Jasła”. Uzyskał też Honorowe Wyróżnienie w ramach XV edycji Nagrody Literackiej imienia. Władysława Stefana Reymonta (2009).

Moi Rodzice, także jaślanie, znali się z Zacnym Profesorem Zdzisławem Świstakiem. Z moim Tatą działał w Lidze Obrony Kraju. A mnie uczył historii w jasielskim liceum. W 1967 wraz z Profesorem Stanisławem Kuzakiem byli naszymi opiekunami podczas obozu wędrownego rowerowego w Pieniny. Wtedy, rotacyjnie,  jechaliśmy z profesorem Zdzisławem Świstakiem w „Warszawie” – garbusie, wiozącej nasz ekwipunek. I mnie było dane, inaczej niż w szkole, pogawędzić z nauczycielem o wszystkim. W dorosłości spotkałem pedagoga w działalności kulturalnej skupionej wokół Muzeum Regionalnego w Jaśle, gdzie jakiś czas pracował. Nieco później działaliśmy w Stowarzyszeniu Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, ostatnio jako członkowie sądu koleżeńskiego tego gremium. Byliśmy także przez niedawne dwie kadencje członkami Rady Muzeum Regionalnego w Jaśle.

Połączyła nas też inna pasja historyka – spisywanie dziejów naszego miasta i publikowanie w „Obiektywie Jasielskim” i licznych  książkach z „Encyklopedią Jasła” na czele. Poczesne miejsce w serii publikacji zwartych zajęły: „Jasielski album”, „Jasielska Agora w ilustracjach”, „JASIELSKA DROGA DO NIEPODLEGŁOŚCI POLSKI 1768 – 1922”, „Sanktuarium Świętego Antoniego”, „Jasło na śladach świętości”, „PARAFIA ŚWIĘTEGO ANTONIEGO W JAŚLE W ROKU JUBILEUSZU 50 LECIA ISTNIENIA”.

Nauczył mnie wiele w ocenie historycznej dziejów Jasła i sporo z zakresu edytorstwa, zawiózł do renomowanej drukarni w Tuchowie. Oceniał i doceniał moje samodzielne publikacje. Wdrożył moją wnuczkę Monikę do entuzjastycznej adiustacji naszych publikacji.

Ostatnio Mistrz zachęcił mnie do pracy nad nowym albumem, ba…wydrukował pierwszą stronę i ręcznie dopisał nasze nazwiska, jako autorów. Kompletowaliśmy zdjęcia, bo z tekstem, najwyraźniej się pośpieszył, jakby przeczuwając rychłe odejście. Książkamiała się nazywać„Droga do świetności Jasielskiego Kościółka”, a  zaczyna się, jak mi to wcześniej mówił ,tak:

„Idąc z moją córką Anią ulicą Czackiego obok miejscowego kościoła parafialnego słyszałem od niej słowa: „Popatrz Tato, jaki piękny jest ten nasz „Kościółek”.

To właśnie córka Ania zawiadomiła mnie o śmierci Taty Zdzisława, z którym rozmawiałem ostatni raz telefonicznie we wtorek 16 stycznia 2024 o godzinie 20.00.

Pogrzeb Świętej Pamięci Zdzisława Świstaka 
odbędzie się w sobotę 27 stycznia 2024 

 w Kościele Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika (gimnazjalnym)

 i na Starym Cmentarzu  w Jaśle.

Różaniec o godzinie 13.15

Msza Święta  żałobna o 14.00

Zachowamy Zacnego Profesora w trwałej pamięci.

Z Rodziną, po doczesnym odejściu Krewnego, łączymy się w żałobie -  czasie większym niż smutek - modlitwą.

Fotografia Marek Dybaś